შეიძინეთ iafi aviabiletebi ბილეთების საიტზე

გაერთიანებული სამეფოს პარლამენტი (Gaertianebuli samefos parlamenti)

დიდი ბრიტანეთისა და ჩრდილოეთ ირლანდიის გაერთიანებული სამეფო (მოკლედ - გაერთიანებული სამეფო; დიდი ბრიტანეთი) გახლავთ სახელმწიფო, რომელიც დასავლეთ ევროპაში, ბრიტანეთის კუნძულებზე მდებარეობს.

დიდი ბრიტანეთის გაერთიანებული სამეფო არის უნიტარული სახელმწიფო, რომლის დეპარტამენტიც მმართველობს საპარლამენტო დემოკრატიის ფარგლებში საკონსტიტუციო მონარქიის ქვეშ, რომელშიც მონარქი, ამჟამად კი დედოფალი ელიზაბეტ II, სახელმწიფოს მეთაურია, ხოლო გაერთიანებული სამეფოს პრემიერ-მინისტრი, არის ბორის ჯონსონი. გაერთიანებულ სამეფოში აღმასრულებელ უფლებამოსილებას ახორციელებს ბრიტანეთის მთავრობა, მონარქის სახელით და თანხმობით, შოტლანდიისა და უელსის დაქვემდებარებულ მთავრობებთან და ჩრდილოეთ ირლანდიის აღმასრულებელი ორგანოსთან შეთნხმებით.

საკანონმდებლო ძალაუფლება ენიჭება გაერთიანებული სამეფოს პარლამენტის ორ პალატას, კერძოდ თემთა პალატასა და ლორდთა პალატას, ასევე შოტლანდიისა და უელსის პარლამენტებს და ჩრდილოეთ ირლანდიის ასამბლეას. სასამართლო სისტემა დამოუკიდებელია აღმასრულებელი და საკანონმდებლო ორგანოსგან. კანალიზაციის გაწმენდა უმაღლესი სასამართლო არის გაერთიანებული სამეფოს უზენაესი სასამართლო.

დიდი ბრიტანეთის პოლიტიკური სისტემა მრავალპარტიულია. 1920-იანი წლებიდან ორი დომინანტი პარტია იყო კონსერვატიული პარტია და ლეიბორისტული პარტია. სანამ ლეიბორისტული პარტია ბრიტანულ პოლიტიკაში გაიზრდებოდა, ლიბერალური პარტია კონსერვატორებთან ერთად იყო სხვა მთავარი პოლიტიკური პარტიის წევრი.

კონსერვატიულ – ლიბერალ – დემოკრატების კოალიციის მთავრობამ თანამდებობა დაიკავა 2010 წლიდან 2015 წლამდე, პირველი კოალიცია 1945 წლიდან შედგა. კოალიცია დასრულდა 2015 წლის 7 მაისს საპარლამენტო არჩევნების შემდეგ, რომელშიც კონსერვატორულმა პარტიამ მოიგო 330 ადგილი აშკარა უმრავლესობა საერთო კრების პალატაში, ხოლო მათმა კოალიციურმა პარტნიორებმა დაკარგეს მთელი რვა ადგილი.

ირლანდიის დანაწევრებით, 1920 წელს ჩრდილოეთ ირლანდიამ მიიღო საშინაო მმართველობა, თუმცა სამოქალაქო არეულობა ნიშნავდა პირდაპირ მმართველობას, რომელიც 1972 წელს აღდგა. შოტლანდიასა და უელსში ნაციონალისტური პარტიების მხარდაჭერამ 70-იან წლებში გამოიწვია უთანხმოება წინადადებების გადაცემის შესახებ, თუმცა მხოლოდ 90-იან წლებში მოხდა გადაცემა. დღეს შოტლანდია, უელსი და ჩრდილოეთ ირლანდია თითოეულს ჰყავს საკანონმდებლო და აღმასრულებელი ორგანო, ხოლო ჩრდილოეთ ირლანდიაში გადასახლება განპირობებულია ყველა ირლანდიის ინსტიტუტში მონაწილეობით.

შესაბამისად, დიდი ბრიტანეთის მთავრობა რჩება პასუხისმგებელნი არარეგისტრირებულ საკითხებზე და, ჩრდილოეთ ირლანდიის შემთხვევაში, თანამშრომლობს ირლანდიის რესპუბლიკის მთავრობასთან.

სადავო საკითხია იმის შესახებ, რამდენად შეუწყო ხელი დამოუკიდებლობის გაზრდამ ხელი აღმასრულებელ და საკანონმდებლო უფლებამოსილებას. შოტლანდიის მთავარი პრო-დამოუკიდებლობის პარტია, შოტლანდიის ნაციონალური პარტია, 2007 წელს გახდა უმცირესობის წევრი, შემდეგ კი მიაღწია მასპინძელთა საერთო უმრავლესობას 2011 წლის შოტლანდიის პარლამენტის არჩევნებში და აყალიბებს შოტლანდიის მთავრობის ადმინისტრაციას. 2014 წლის დამოუკიდებლობის შესახებ ჩატარებულმა რეფერენდუმმა წინადადებაზე უარი თქვა, მაგრამ მისმა ხმამ 44,7% მიიღო.

ჩრდილოეთ ირლანდიაში ასევე არსებობს ირლანდიის ნაციონალისტური პარტიები. უმსხვილესი, სინ ფინი, არა მხოლოდ ირლანდიის გაერთიანების მომხრეა, არამედ მისი წევრები თავს იკავებენ ვესტმინსტერის პარლამენტში არჩეული ადგილის დაკავებისგან, რადგან ეს გულისხმობს ბრიტანეთის მონარქისადმი ერთგულების დაპირებას.

გაერთიანებული სამეფოს კონსტიტუცია არ არის კოდიფიცირებული, რომელიც შედგება საკონსტიტუციო კონვენციების, წესდების და სხვა ელემენტებისგან, როგორიცაა ევროკავშირის სამართალი. მმართველობის ეს სისტემა, რომელიც ცნობილია როგორც ვესტმინსტერის სისტემა, მიიღეს სხვა ქვეყნებშიც, განსაკუთრებით იქ, სადაც ადრე ბრიტანეთის იმპერიის კოლონიები იყო.

გაერთიანებული სამეფო ასევე პასუხისმგებელია რამდენიმე დამოკიდებულებაზე, რომლებიც ორ კატეგორიაში შედის: გვირგვინიანი დამოკიდებულებები, დიდი ბრიტანეთის უშუალო მახლობლად და ბრიტანეთის საზღვარგარეთის ტერიტორიებიც, რომლებიც წარმოიშვა ბრიტანეთის იმპერიის კოლონიებიდან.

გაერთიანებული სამეფოს მონარქი

ბრიტანეთის ამჟამინდელი მონარქი, დედოფალი ელიზაბეტ II, გაერთიანებული სამეფოს სახელმწიფოს მეთაურია. მისი უფლებამოსილებები ცნობილია როგორც სამეფო პრეროგატივა და შეიძლება გამოყენებული იქნას.

მაგალითად, საკითხის გასაცემად ან პასპორტების გატანისთვის, პრემიერ-მინისტრის თანამდებობიდან გადაყენებით ან თუნდაც ომის გამოცხადების მიზნით. უფლებამოსილება მონარქისგან დელეგირდება პირადად, გვირგვინის სახელით, და იგი შეიძლება გადაეცეს სხვადასხვა მინისტრებს, ან გვირგვინის სხვა ოფიცრებს, და შეგნებულად შეიძლება მიიღოს პარლამენტის თანხმობა.

მისი უდიდებულესობის მთავრობის მეთაურს, პრემიერ-მინისტრს, ბორის ჯონსონს, ასევე აქვს ყოველკვირეული შეხვედრები სუვერენთან, სადაც მან შეიძლება გამოხატოს თავისი გრძნობები, გააფრთხილოს ან რჩევა მისცეს პრემიერ-მინისტრს მთავრობის საქმიანობაში.

გაერთიანებული სამეფოს მთავრობა

მონარქი ნიშნავს პრემიერ-მინისტრს გაერთიანებული სამეფოს მისი უდიდებულესობას სამეფოს მეთაურად, რომელიც ხელმძღვანელობს მკაცრი კონვენციით, რომ პრემიერ-მინისტრი უნდა იყოს კომუნების პალატის წევრი, რომელიც, სავარაუდოდ, შეძლებს მთავრობის შექმნას. პრაქტიკაში, ეს ნიშნავს, რომ პოლიტიკური პარტიის ლიდერი, რომელსაც სრული შემადგენლობის უმრავლესობა აქვს პალატაში, პრემიერ-მინისტრად აირჩევა. თუ არც ერთ პარტიას არ აქვს აბსოლუტური უმრავლესობა, უმსხვილეს პარტიის ლიდერს ეძლევა კოალიციის შექმნის პირველი შესაძლებლობა.

შემდეგ პრემიერ-მინისტრი ირჩევს სხვა მინისტრებს, რომლებიც მთავრობას ქმნიან და სხვადასხვა სამთავრობო დეპარტამენტის პოლიტიკურ ხელმძღვანელად ნიშნავს. მთავრობის ოცდაათამდე ყველაზე მაღალი მინისტრი წარმოადგენს მთავრობას, ხოლო საერთო ჯამში დაახლოებით 100 მინისტრია. საკონსტიტუციო კონვენციის თანახმად, მთავრობის შიგნით ყველა მინისტრი არის პარლამენტის წევრი ან ლორდთა პალატის წევრები.

როგორც ზოგიერთ სხვა საპარლამენტო მმართველობათა სისტემაში (განსაკუთრებით ის, რაც ვესტმინსტერის სისტემაზეა დაფუძნებული), აღმასრულებელი მთავრობა პასუხს აგებს პარლამენტის წინაშე, ხმის მიცემა აიძულებს მთავრობას გადადგეს ან საპარლამენტო დაშლისა და საერთო არჩევნებიში გასამარკვებლად გაემზადოს. თუ მთავრობას ჰყავს დიდი უმრავლესობა, მაშინ მათ ნაკლებად სავარაუდოა, რომ დაკარგონ საკმარისი ხმები, რომ ვერ შეძლებენ კანონმდებლობის მიღება.

მეტი საინფორმაცია

გერმანიის პარლამენტი (Germaniis parlamenti)

გერმანია, ოფიციალურად კი გერმანიის ფედერაციული რესპუბლიკა არის ცენტრალური ევროპის ქვეყანა. იგი ჩრდილოეთით ესაზღვრება ჩრდილოეთის ზღვას, ბალტიის ზღვასა და დანიას, აღმოსავლეთით გერმანია ესაზღვრება პოლონეთსა და ჩეხეთს, ხოლო სამხრეთით იგი ავსტრიასა და შვეიცარიას ესაზვება. რაც შეეხება, გერმანიის დასავლეთ საზღვარს, მას ესაზღვრება შემდეგი ქვეყნები, როგორიცაა საფრანგეთი, ბელგია, ნიდერლანდები და ლუქსემბურგი. გერმანიის ფართობი 357 021 კმ² -ს შეადგენს, ქვეყნის მოსახლეობა კი 82 060 000 კაცს აღწევს (2008 წლის მონაცემებით). გერმანიის პოლიტიკური სისტემა გერმანია,